Ik hoor mijzelf natuurlijk niet fantastisch te vinden. Ik vind van mijzelf dat ik enorm geduldig ben, veel menselijkheden begrijp, ik kan goed organiseren en sturing geven.
Daarbij is de kennis of het inzicht wat ik heb enorm doordrongen van mijn wens dienstbaar te zijn aan het leven van Waterman. Mijn hele wezen wil van kinds af aan al vertellen/delen over Leven. Ik ben door alle afwijzingen heen blijven geloven in de kracht van mijn bestaan en wens. Ik voel me in alles een leraar.
Als ik schrijf, als ik praat, als ik denk, ik ben altijd aan het uitleggen en allerlei manieren aan het verzinnen hoe ik mensen kan laten delen in de kennis van het Watermantijdperk. Ik ben mij bewust van de aspecten waar ik minder van weet of gewoon niks van weet. Ik heb daarvoor ook mensen die daar invulling aan geven. Mijn detail is leraar zijn. Dit is lastig in een wereld die gedomineerd is geweest door leraren die daar macht mee hadden/hebben. Deze angst zit diep in onze mensheid, waardoor het soms moeilijk is een leraar te geloven of te zijn. Dit is ook wel een reden waarom ik schrijf zoals ik schrijf. Ik weet dat het niet altijd te volgen is, het doet meer een beroep op je eigen gevoel van waarheid. Daarvoor hoef je niet alles te snappen of het met me eens te zijn.
Leraar zijn is Wijs zijn. Daarom ben ik zelf ook dag en nacht aan het leren met mensen en het leven in en om mij heen.
Recente reacties